Egipt ma ostatnio szczęście do sukcesów archeologicznych. Niedawno na równinie Giza odnaleziony został grobowiec sprzed około 4400 lat temu z malowidłami przedstawiającymi kobietę o imieniu Hetpet, potem badaczom udało się zidentyfikować tzw. krzyczącą mumię z kompleksu grobowcowego w Deir El-Bahari. W sobotę egipscy archeolodzy zanotowali kolejny duży sukces.
Jak poinformowało w niedzielę egipskie ministerstwo ds. zabytków starożytności, w Dolinie Nilu, koło miejscowości Tuna el-Gebel 250 km na południe od Kairu, został odnaleziony cmentarz sprzed ponad 2 tys. lat z 40 wapiennymi sarkofagami.
Khaled el-Anani, minister ds. zabytków starożytności, ujawnił, że prace wykopaliskowe na odkrytym cmentarzu potrwają co najmniej pięć lat. Na razie wiadomo, że znaleziono szyby grobowe z tzw. Okresu Późnego (664-323 p.n.e) i początków czasów ptolemejskich (323 r. p.n.e.-30 r.n.e.) Archeolodzy znaleźli w nich 40 sarkofagów różnych rozmiarów i kształtów. w tym również antropoidalne. Według pierwszych ustaleń szyby należały do różnych osób, jeden z nich był własnością wysokiego rangą kapłana Herse Essei.
Jak dotąd archeologom udało się również znaleźć około tysiąca małych ceramicznych figurek i zawieszkę z inskrypcją „szczęśliwego nowego roku”. Wśród znalezisk są też cztery dobrze zachowane alabastrowe wazy rytualne, urny kanopskie, w których przechowywano wnętrzności mumifikowanych zmarłych. Ich pokrywy mają kształt głów synów Horusa, którzy opiekowali się narządami wewnętrznymi człowieka po jego śmierci. Hapi o głowie pawiana strzegł płuc zmarłego, Imset z ludzką głowa – wątroby, Kebehsenuf z głową sokoła – jelit, a Duamutef z głową psa podobnego do szakala opiekował się żołądkiem.
To, że cmentarz został odkryty w pobliżu Tuna el-Dżebel, nie zaskakuje. Miejscowość znajduje się niedaleko starożytnego miasta Hermopolis, które było stolicą XV nomu, czyli ówczesnej jednostki terytorialno-administracyjnej. Miastu patronował Tot przedstawiany m.in. jako pawian lub ibis albo jako człowiek z głową ibisa bądź pawiana. Hermopolis, oprócz kultu Tota, związane było z kultem tzw. bóstw pierwotnych, dzięki którym powstał świat.