We wtorek trwa 80. rocznica „krwawej niedzieli” – dnia, który był jednym z najtragiczniejszych w polskiej historii. 11 i 12 lipca 1943 roku ukraińscy nacjonaliści z Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii ze wsparciem lokalnej ludności dokonali skoordynowanych ataków na 150 polskich miejscowości na Wołyniu (dzisiejsza Ukraina). W okrutny sposób mordowano polską ludność cywilną, w większości dzieci, starców i kobiety.
We wtorek 11 lipca i środę 12 lipca przeżywamy 80. rocznicę wydarzeń, określanych mianem „krwawej niedzieli”. 80 lat temu na Wołyniu doszło do kulminacji ludobójstwa na ludności polskiej, dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów z OUN/UPA i ukraińską ludność cywilną. 11 i 12 lipca 1943 roku dokonano skoordynowanego, morderczego ataku na 150 polskich miejscowości, znajdujących się na obszarze dzisiejszej zachodniej Ukrainy – w powiatach włodzimierskim, horochowskim, kowelskim oraz łuckim.
Ukraińscy nacjonaliści ze wsparciem sąsiadów ofiar wykorzystali fakt, iż w niedzielę Polacy gromadzili się w kościołach. Wówczas przypuszczono zmasowany atak. Tylko w ciągu dwóch dni zamordowano 8 tys. Polaków (według muzeum1939.pl) i spalono 50 kościołów (polsatnews.pl). Ludobójstwa dokonano w okrutny sposób – sprawcy używali siekier, wideł i kos. Ofiary torturowano w wymyślny sposób – kobiety były gwałcone i okrutnie zabijane, niektóre ofiary palono żywcem a dzieci wrzucano do studni.
80. Rocznica „krwawej niedzieli”. To był najtragiczniejszy dzień Rzezi Wołyńskiej
Ludobójstwo na Wołyniu i w Galicji wówczas trwało już od kilku miesięcy. Jak podaje polsatnews.pl – pierwszego masowego mordu na polskiej ludności dokonano 9 lutego 1943 roku. W Paroślach oddziały UPA podstępem związały lokalnych mieszkańców, po czym dokonały egzekucji. Zginęły 173 osoby. Ataki nasiliły się wiosną 1943 roku. Istotną przyczyną było opuszczenie niemieckich formacji przez kilka tysięcy ukraińskich policjantów i wstąpienie do UPA. Część z nich była już splamiona krwią, gdyż dla Niemców wcześniej mordowali Żydów.
W sumie w ludobójstwie na Wołyniu i w Galicji Wschodniej zginęło między 80 tys. a 100 tys. Polaków. Rzeź dotknęła 1865 miejscowości na Wołyniu, zamieszkanych przez ludność polską.
Działająca również na Wołyniu Armia Krajowa nie zdołała zapobiec masakrze. Polska ludność musiała samodzielnie organizować samoobronę – bardzo często ze wsparciem węgierskich wojsk okupacyjnych, od których skupowano broń i amunicję. Węgrzy niejednokrotnie chronili polskie wioski lub nawet dokonywali akcji odwetowych.
Polski odwet za rzeź na cywilach spowodował liczne ofiary również u Ukraińców. Według szacunków na Wołyniu i w Galicji Wschodniej zginęło 3-5 tys. Ukraińców.
