Na liście najbardziej poszukiwanych grzybów, oprócz m.in. borowików, maślaków czy podgrzybków znalazła się także kania czubajka. A czy wiecie, jak odróżnić ją od muchomora sromotnikowego? Koniecznie zapamiętajcie te cechy, a unikniecie niefortunnej pomyłki.
W Polsce nieraz zdarzały się sytuacje, w których kanię pomylono ze zdradliwym muchomorem sromotnikowym. Na pierwszy rzut oka oba grzyby są do siebie podobne, ale w rzeczywistości różnią się od siebie. Każdy zapalony grzybiarz powinien umieć je odróżniać. Zwłaszcza że muchomor przyjemnie pachnie i jest w miarę smaczny. Z tego powodu warto już wcześniej posiąść wiedzę odnośnie rozróżniania grzybów. Aby mieć jeszcze większą pewność, warto poradzić się fachowca. Można też udać się do oddziału Sanepidu (wcześniej warto sprawdzić, czy jest taka opcja).
Czubajka kania – charakterystyka
Kania ma widoczny czubek na szczycie kapelusza (szczególnie dojrzała), a także brązowe łuski na kapeluszu, które można w łatwy sposób zetrzeć. Jej cechą charakterystyczną jest także wełniasta, ruchoma obręcz na trzonku, którą można przesunąć prawie że od góry do dołu. Grzyb ten nie ma pochwy w dolnej części korzenia, ma za to długi i dość cienki trzonek z mocnym wzorem. U kani jasno-brązowe blaszki nie są połączone z trzonem. Jeśli chodzi o zapach, to jest on bardzo grzybowy.
Jeżeli kania zmieni barwę po naciśnięciu na brązowawy lub różowawy, prawdopodobnie macie do czynienia z czubajnikiem czerwieniejącym. Grzyb ten może wywołać zatrucie pokarmowe, a w smaku nie jest zbyt dobry, dlatego nie powinno się go zbierać.
Muchomor sromotnikowy – charakterystyka
Trujący muchomor ma gładki (lub niemal gładki), szarawy, żółtawy bądź zielonkawy kapelusz. Grzyb ten posiada fartuszkowaty pierścień, który jest do tego nieruchomy i zwisa. Ma pochwę na bulwie w dolnej części trzonu. Blaszki kapelusza mają białe zabarwienie i są połączone z trzonem. Zapach muchomora można opisać jako słodki (i delikatnie mdły), przypominający sztuczny miód.
